De King Cab off-road

Met de vorige up-date zijn we gestopt bij off-road dag nummer 3. Dit was een super dag. Hebben echt extreem gereden, namelijk via een rots landschap. Tijdens de tocht hebben we weer de door de organisatie aangegeven GPS-punten aangehouden. Alleen hebben we op een gegeven moment besloten om daar toch iets van af te wijken. Een mannetje langs de weg probeerde al met drukke handgebaren duidelijk te maken dat we fout reden en dat we niet verder konden. Maar daar hadden wij geen boodschap aan en wilden dit met eigen ogen zien. Het was echt een super vette route tussen twee bergen door. De rotsen werden echter steeds groter, groter en groter. Na twee uur rijden werd het toch te extreem en moesten we omkeren, toen wij uiteindelijk weer langs de betreffende man reden stond hij met een glimlach op zijn gezicht…
Om de achterstand in te halen hebben wij besloten om terug te gaan naar de hoofdweg (zandweg). De snelste route hierheen was door een duinlandschap, geen probleem voor de king cab! Twee auto’s van team Vollebolle kwamen vast te zitten, dus Renske trok even in één keer deze twee auto’s uit het zand!

Na dag drie extreem hadden wij weer drie dagen asfalt op de route liggen om door Zuid-Marokko en door de Westelijke Sahara de grens met Mauritanië over te steken. Tijdens deze tocht geleerd dat Marokko dit land/gebied ziet als onderdeel van haar land, maar dit is internationaal nog niet erkend. Deze drie dagen asfalt kwamen wij veel politie checkpoints tegen waar wij onze gegevens achter moesten laten, ter voorbereiding hadden wij hier gelukkig al veel kopietjes van dus dit ging heel snel. De reden van deze checkpoints is dat vanwege veiligheid de politie wilt weten waar toeristen uithangen, is ons verteld.

Dag één door Zuid Marokko (woensdag 23 februari) was nog mooi landschap, dag twee door de Westelijke Sahara begon het asfalt alweer te vervelen en daarnaast was het landschap een stuk saaier; vlak, droog met hier en daar een bosje en een kameel. Na dag twee asfalt hebben wij in het zuiden van de Westelijke Sahara op de camping onze gids ontmoet. Deze gids ging ervoor zorgen dat wij tijdens dag drie (vrijdag 25 februari) soepel en zonder omkopen over de grens van Mauritanië konden komen…. Soepel?? Kennen ze dat hier eigenlijk wel in Afrika? We hebben namelijk ’s avonds bij de chinees gegeten die om de hoek van de camping zat en daar hebben we dik 2uur gewacht op ons eten. Daarnaast zat er ongeveer een uur tussen de eerste die eten kreeg en de laatste. En de eigenaar maar raar op kijken dat wij daar wat over zeiden.
Maar goed de gids heeft ons (met escort van de politie) de volgende dag over de grens geholpen. We hebben er 3uur over gedaan om Marokko te verlaten. Afrika zou Afrika niet zijn als dat op een gestructureerde manier gebeurd. We moesten namelijk eerst paspoorten inleveren, dan ergens anders weer ophalen. Dan de autopapieren weer aan een mannetje meegeven die ze vervolgens via een omweg aan een ander mannetje geeft om daarna weer je paspoort te moeten geven aan het mannetje die ze net daarvoor aan je terug had gegeven. Maar we hebben ons vermaakt tijdens het wachten, want het is namelijk heerlijk weer! En wachten in het zonnetje is niet zo’n erge ramp.
Nadat we Marokko konden verlaten hebben we 5km gereden door niemandsland. Van tevoren hadden we op internet gelezen dat mensen hun ‘oude’ auto over de grens van Marokko rijden om hem in niemandsland te laten staan. Het is namelijk verboden om je auto achter te laten in Marokko.
Uiteindelijk hebben we een aantal wrakken gespot, maar we hadden van tevoren verwacht er meer te zien. Na 5km rijden kwamen we aan bij de grens naar Mauritanië. Daar hebben we ook weer +/- 3uur moeten wachten en ook daar ging het net zo gestructureerd als in Marokko.

Mauritanië staat er bekend om dat het een gevaarlijk land kan zijn waar een terroristische groepering actief is. Daar hebben we tot heden nog niets van gemerkt en we vinden de mensen die hier wonen zelfs vriendelijker. Maar goed we worden dat ook goed beschermd door de politie. Nadat we Mauritanië zijn binnen gekomen zijn we in konvooi door het chaotische verkeer naar de camping gereden. De politie is ook ’s avonds niet van onze zijde geweken en heeft ons de hele nacht ‘beschermd’. De volgende dag vroeg op gestaan, want moesten stipt om 9.00uur klaar staan om te vertrekken. Maar zoals we al eerder tegen zijn gekomen is het motto hier in Afrika: ‘Wait, wait, hurry’. Dus uiteindelijk pas om 10.30uur onder een soort van stress vertrokken. Daarvoor eerst nog even de geit in de Renault 4 (van team Orangina) geladen. Deze geit zou die avond ons avondeten worden (mmmm dacht Stefan, ahh zielig dacht Renske). De hele dag hebben we met alle teams gereden waardoor het soms wat chaotisch rijden was, maar het was zeker heel gaaf om te rijden. Om het moment dat we off-road mochten rijden ging iedereen helemaal los. Alle 2x4 en alle 4x4 gingen plankgas en we genoten er allemaal goed van. De gidsen die met ons meereden vonden het allemaal wat minder en wilden wat meer bij elkaar blijven. Na een super tocht door het zand kwamen we aan bij onze slaapplek aan het strand. Daar allemaal een frisse duik genomen om al het zand af te spoelen. ’s Avonds lekker gegeten en spelletjes gedaan.
De volgende dag weer een geweldige dag rijden gehad! Hebben een aantal auto’s er uit moeten trekken en de King cab kan dat! Helaas hebben we zelf ook twee keer vast gezeten doordat we lekker aan het spelen waren in de hoge duinen waar het erg mul zand was. Renske heeft gewoon ook op de bovenkant van zo’n grote duin gereden. En dat ging super!! ’s Avonds weer een mooie slaapplek gevonden aan het strand. Daar aangekomen wachtte er 6 legerauto’s op ons met daarin per auto 8 mannen die ons die nacht gingen beschermen. Waarschijnlijk waren we in een wat gevaarlijker gebied aangekomen. Die avond weer heerlijk gegeten en daarna een kampvuur gemaakt.

Vanochtend weer op tijd opgestaan om te beginnen met een route langs de zee. De dag ervoor werd ons verteld dat we in ieder geval voor 11.00uur ergens moesten aankomen in verband met het tij. Bij de zee aangekomen moesten we toch nog een uur wachten. De rit was echt super en hebben heerlijk gescheurd over het strand. Helaas was het na de strandrit van ongeveer 2uur afgelopen met het off-road rijden.
We zitten inmiddels op een camping in Mauritanië en hebben net heerlijk genoten was een lekkere maaltijd. Morgen gaan we de grens van Senegal over dus dan kunnen we weer een land op onze lijst bijschrijven.